Zespół pałacowo-parkowy w Radziejowicach – pałac w stylu klasycystycznym wraz z otaczającym go parkiem, położone we wsi Radziejowice w powiecie żyrardowskim. Od 1965 roku pełni funkcję domu pracy twórczej dla twórców kultury. Pałac mieści także sale muzealne i galerię wystaw czasowych. W miejscu współczesnego pałacu już w XV wieku istniała reprezentacyjna siedziba rodu Radziejowskich. Dwór ten w połowie XVII wieku po wielokrotnych przebudowach przybrał postać barokowego założenia pałacowego z rozległym ogrodem. W czasie największej świetności Radziejowic bywali tu królowie Zygmunt III Waza, Władysław IV i Jan III Sobieski. Współczesną postać pałac otrzymał jednak dopiero na przełomie XVIII i XIX wieku po przebudowie staraniem Kazimierza Krasińskiego, oboźnego koronnego, według projektu Jakuba Kubickiego. Rozbudowę zespołu pałacowego kontynuował później Józef Wawrzyniec Krasiński, za którego sprawą wokół pałacu powstał istniejący do dziś park sztucznego krajobrazu i mały neogotycki zameczek. W ciągu następnych dekad Radziejowice odwiedzali ludzie kultury – m.in. Juliusz Kossak, Henryk Sienkiewicz, Lucjan Rydel, Jarosław Iwaszkiewicz, Józef Chełmoński, Stanisław Masłowski. Zdewastowany w czasie II wojny światowej pałac gruntownie odrestaurowano ze środków Ministerstwa Kultury i Sztuki. Obecnie często bywają tam pisarze, publicyści, aktorzy, filmowcy, muzycy i plastycy. Stałymi bywalcami Radziejowic był m.in. Jerzy Waldorff. Oprócz samego pałacu w skład zespołu wchodzi także m.in. “Zameczek” – pierwotnie romantyczna ruina, dziś budowla mieszcząca pałacową kuchnię i dwa historyczne apartamenty wyposażone w stylowe meble i obrazy. W parku znajduje się ponadto niewielki dworek – dawna siedziba administratora folwarku – o typowej architekturze szlacheckiej. Mieści się tam współcześnie 12 pokoi hotelowych i mały salonik z fortepianem. Na miejscu samego folwarku znajduje się natomiast XIX-wieczna kuźnia, zaadaptowana na salę konferencyjną. W latach 60. XX wieku na terenie zespołu pałacowo-parkowego powstała także tzw. “Willa Szwajcarska”; mieści ona zaplecze administracyjne i pokoje gościnne. Na terenie parku znajdują się także wpisane na listę pomników przyrody aleja lipowa i aleja jesionowa oraz okaz miłorzębu dwuklapowego. Tyle informacji o tym niezwykłym miejscu można wyczytać w Wikipedii. Rzeczywistość przekracza wyobrażenia po tej lekturze. Jest tam naprawdę dużo do zobaczenia. Ekspozycja obrazów Chełmońskiego to uczta dla oczu. A otoczenie, czyli park wokół rezydencji, to wspaniałe miejsce dla spaceru w ciszy, blisko natury. Nie dziwi mnie to, że takie miejsce wybrali sobie twórcy kultury. Czułem się tam znakomicie zarówno podczas zwiedzania pałacu, jak i w czasie spacerów po ogrodzie. Na dodatek kawa, która serwują w jadalni pałacowej, jest też nie najgorsza. Na pewno warto tu przyjechać, spędzić dzień, czy dwa, a potem wracać w to zaczarowane miejsce przy każdej okazji. Pałac w Radziejowicach ma tez swoją stronę na Internecie, na której można zapoznać się zarówno z historią obiektu, jak i ze współczesnymi informacjami o wydarzeniach w tym Zespole pałacowo-parkowym. http://palacradziejowice.pl/
